تنها راه کمک به اصلاح خاک و افزایش حاصلخیزی آن جایگزین کردن کودهای آلی به جای کودهای شیمیایی است که در صورت تداوم استفاده از کودهای آلی ساختار خاک به حالت طبیعی خود باز می‌گردد. در پی افزایش حاصلخیزی خاک با کودهای آلی سرعت رشد گیاه افزایش یافته و در نتیجه بیشترین میزان کیفیت و بالاترین عملکرد محصول را برداشت خواهیم کرد.
کودهای آلی اکثر عناصر مورد نیاز گیاه (ازت(N)، پتاسیم(K)، فسفر(P)، کلسیم(Ca)، منیزیم(Mg)، بُر( B) مولیبدن(Mo)، منگنز(Mn)، روی(Zn)، مس(Cu)، آهن (Fe)و….را کم و بیش دارد. هوموس موجود در خاک همانند یک کلاته عمل می کند و عناصر مورد نیاز گیاه را راحت‌تر در اختیار ریشه گیاه قرار می دهد.
تجزیه مواد آلی تا حد زیادی یک فرایند بیولوژیکی است که به طور طبیعی اتفاق می‌افتد. سرعت تجزیه آن توسط سه عامل اصلی ارگانیسم‌های خاک، شرایط محیطی و کیفیت مواد آلی تعیین می شود. در فرآیند تجزیه، محصولات مختلفی از قبیل دی اکسید کربن (CO2)، انرژی، آب، عناصر غذایی، کربن آلی تجدید شونده تولید می‌شود. تجزیه کامل، مواد آلی منجر به تشکیل ماده پیچیده‌تری به نام هوموس می‌شود، بالا بودن هوموس خاک حاصلخیزی آن را تضمین می‌کند.
هنگامی که باقیمانده‌های گیاهی به خاک برگردانده می‌شوند، ترکیبات مختلف آلی تجزیه می‌شوند. تجزیه یک فرایند بیولوژیکی است که شامل تجزیه فیزیکی و تبدیل بیوشیمیایی مولکولهای آلی پیچیده از مواد آلی به مولکولهای آلی و معدنی ساده‌تر است. افزودن مداوم بقایای گیاهان به سطح خاک، به فعالیتهای بیولوژیکی و فرایند چرخه کربن موجود در خاک کمک می‌کند. تجزیه باقیمانده مواد گیاهی و ریشه گیاهان نیز در این فرآیند نقش دارد.
ارگانیسم‌های خاک از جمله میکروارگانیسمها از کودهای آلی خاک به عنوان غذا استفاده می‌کنند. با تجزیه مواد آلی، عناصر غذایی ازت، فسفر و گوگرد به شکلی که گیاهان قادر به استفاده از آن هستند، در خاک آزاد می‌شوند. این فرآیند رهاسازی نامیده می شود. به ضایعات تولید شده توسط میکروارگانیسمها نیز ماده آلی خاک گفته می‌شود.
این ماده تولید شده نسبت به مواد اولیه گیاهی و حیوانی مواد تجزیه پذیر کمتری دارد، اما توسط تعداد زیادی از ارگانیسم‌ها قابل استفاده است. ماده آلی، به ویژه هوموس پایدار، ظرفیت ذخیره آب و ذخیره کربن را افزایش می دهد. اکوسیستم خاک به عنوان یک سیستم، از هوا، آب، مواد معدنی، ماده آلی و میکروارگانیسمها تشکیل شده است، که همگی در کنار هم تعامل دارند و از هم پشتیبانی می‌کنند.
هوموس چیست؟
از تجزیه بقایای گیاهان و جانوران هوموس(Humus) تشکیل می شود. هوموس روی خصوصیات خاک تأثیر می‌گذارد. هرچه به آرامی تجزیه شود، خاک را تیره‌تر می‌کند. ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) را افزایش می دهد که باعث افزایش قدرت جذب و حفظ عناصر غذایی در خاک می‌گردد. هوموس رنگ تیره‌ای دارد، متخلخل و اسفنجی شکل است و در مقابل تجزیه مقاوم است در حقیقت هوموس یا گیاه خاک، مواد آلی خاک را تشکیل می دهد.
خاکهایی که تیره هستند هوموس بیشتری دارند. این ماده در لایه‌های بالایی خاک بیشتر از عمق خاک است. مقدار هوموس در زمین های زراعی، باغات، جنگل ها و مراتع بسیار بیشتر از مناطق بیابانی است. خاکهایی که میزان هوموس بالایی دارند جذب رطوبت بالایی داشته و عناصر غذایی بیشتری در اختیار گیاه قرار میدهند.
زمانی که بقایای موجودات زنده را به خاک اضافه می‌کنیم فکر می‌کنیم ماده آلی خاک را افزایش داده‌ایم این مواد در خاک ناپایدار بوده و جرم و حجم آنها پس از تجزیه تغییر می‌کند. مقدار زیادی از بقایای گیاهی و جانوری در اثر تجزیه از بین میروند و درصد کمی از آن به ماده آلی تبدیل می‌شود
مزایای هوموس در خاک
- هوموس توانایی خاک را برای نگهداری و ذخیره رطوبت افزایش میدهد.
- هوموس منبع غنی از کربن و نیتروژن قابل جذب برای گیاهان می باشد.
- افزایش هوموس در خاک باعث بهبود ساختار خاک برای رشد ریشه و اندام های هوایی گیاه می گردد.
- ذرات خاک را به بهترین شکل در کنار هم قرار میدهد.
- از ریشه گیاهان در برابر بیماری‌ها و انگل‌ها محافظت می‌کند.
- مواد مغذی باقی مانده را در دسترس گیاه قرار میدهد.
- هورمون‌های خاک را افزایش میدهد و به گیاهان کمک می کند تا سریعتر رشد کنند.
هوموس ظرفیت نگهداری آب بالاتری نسبت به خاک رس دارد. این ذرات تا ۹۰ درصد وزن خود آب جذب می‌کنند، در حالی که در ذرات رس این مقدار ۱۵ درصد است، بالا بودن ظرفیت نگهداری خاک باعث می‌شود آب بیشتری در اختیار ریشه گیاه قرار بگیرد بدین ترتیب با مصرف کود کمپوست می‌توان طول دوره آبیاری را افزایش و میزان آب مصرفی را کاهش داد.
خاک زنده در بسیاری از فرآیندهای طبیعی که تعیین کننده میزان دسترسی مواد مغذی و آب برای تولیدات کشاورزی است، نقش اساسی دارد. همه موجودات زنده خاک در حال رشد و تولید مثل هستند. ارگانیسم‌های خاک از بقایای گیاهی و ریشه گیاهان تغذیه می‌کنند این موجودات نیز از گیاهان در برابر بیماری‌ها و تنش‌های محیطی حفاظت می‌کنند. در هر نقطه‌ای از خاک که مقدار ماده آلی خاک زیاد باشد میکروارگانیسمها در آنجا تجمع پیدا می‌کنند.
بخش زنده ماده آلی خاک شامل طیف گسترده‌ای از میکروارگانیسمها مانند باکتریها، ویروس‌ها، قارچها، تک یاخته‌ها و جلبک‌ها همچنین ریشه‌های گیاهی، حشرات، کرمهای خاکی و حیوانات بزرگتر مانند موش و خرگوش که بخشی از زندگی خود را در خاک سپری می کند می‌باشند. بخش زنده حدود ۵ درصد از کل مواد آلی خاک را تشکیل می دهد.
مواد چسبنده روی پوست کرمهای خاکی و آنهایی که توسط قارچها و باکتریها ایجاد می شوند به اتصال ذرات به یکدیگر کمک می کنند. قسمت‌های زنده خاک ، هوا و آب را نگه داشته و تأمین مواد مغذی گیاه، تجزیه آلاینده‌ها و حفظ ساختار خاک را بر عهده دارد.
جهت اطلاع از نحوه‌ی فروش کود کمپوست و ثبت سفارش، شما می‌توانید با همکاران ما در واحد فروش شرکت بهسازان در ارتباط باشید
تلفن تماس:۰۹۱۷۹۱۶۶۰۱۸
مشاوره: ۰۹۱۷۳۵۲۳۸۷۱